or

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

or

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — uyat, sharmandalik, nomus;

uyalish] 1 Oʻziga nomunosib yoki ep koʻril-magan ishdan, narsadan xijolat tortish, uyalish tuygʻusi; uyat, nomus. ◆ Xato qilmoq bordir, tuzatmaslik ordir. Maqol . m ◆ Qishloqda birovdan kaltak yeyish azal-azal-dan er yigit uchun or sanaladi. N. Nor-qobilov, „Toʻqnashuv“ .

Or bilmoq Oʻziga ep koʻrmaslik. ◆ Mirza-karimboy bilan pul yuzasidan xirshiashish-ni, yoqa boʻgʻishni [Yoʻlchi] oʻziga or bildi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Op qilmoq (yoki etmoq) Uyalmoq, nomus qilmoq, oʻziga ep koʻrmaslik. ◆ \Raʼno:\ Agar or etsa Layli haqlidir Qaysning jununidin. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . Ori kelmoq Uyalmoq, nomus qilmoq. ◆ -Yoʻq, togʻa, oʻrganib oldim, — dedi uquvsiz,7igidan ori kelgan Qoʻziboy. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .

2 Obroʻ, faxr. ◆ Nori borning ori bor. Maqol . n ◆ Sen mening chin yorimsan. Dilda yoʻgʻu borimsan, Gʻam nomusu orimsan, Oy borib, omon kelgil. T. Toʻla .

Antonimlari

ОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

or
1 стыд; ◆ or qilmoq стыдиться, совеститься; ◆ orim keldi мне стало стыдно; ◆ or deb bilmoq считать для себя постыдным, позорным, зазорным; считать ниже своего достоинства; ◆ or-nomus честь и совесть; ◆ unga or-nomus bir pul честь и совесть для него не стоят ни гроша;
2 почёт, уважение, авторитет; ◆ qatorda nori borning ori bor у кого в караване верблюд-самец, у того и почёт.