otashzabon

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

o-tash-za-bon

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

OTASHZABON Bu sifat tojikcha otash oti bilan (q.) 'til' maʼnosini anglatadigan zabon otidan (ТжРС, 147) tuzilgan boʻlib (ТжРС, 290), 'nutqi oʻta taʼsirchan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 548).    '    ' ,t    Bü    siFat    tojikcha otash otiga (q.) -sh qoʻshimchasini (1jRS, 542)_qoʻshio hosil qilingan boʻlib, 'alangali', 'joʻshqin' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 548).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

[f. ,yL> otashzabon oʻtkir til

li; qochirimli soʻzlaydigan; tili achchiq] kt. Nutqi oʻtkir, taʼsirchan; soʻzga usta, soʻz bilan qalblarni hayajonga keltiradigan. ◆ Otashzabon notiq. n ◆ Sochma sheʼr yozganda, rostdan ham Mirtemir otashzabon shoirga aylanadi. T. Jalolov, „Mirtemir“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ОТАШЗАБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

otashzabon
пламенный, прожигающий словом; ◆ otashzabon shoir пламенный поэт.