Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-tash-za-bon

Aytilishi

Etimologiyasi

OTASHZABON Bu sifat tojikcha otash oti bilan (q.) 'til' maʼnosini anglatadigan zabon otidan (ТжРС, 147) tuzilgan boʻlib (ТжРС, 290), 'nutqi oʻta taʼsirchan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 548). ' ' ,_t ^{Bü si}F^at tojikcha otash otiga (q.) -sh qoʻshimchasini (1jRS, 542)_qoʻshio hosil qilingan boʻlib, 'alangali', 'joʻshqin' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 548).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

fors. – otashzabon oʻtkir tilli; qochirimli soʻzlaydigan; tili achchiq;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Nutqi oʻtkir, taʼsirchan; soʻzga usta, soʻz bilan qalblarni hayajonga keltiradigan. ◆ Otashzabon notiq. ◆ Sochma sheʼr yozganda, rostdan ham Mirtemir otashzabon shoirga aylanadi. T. Jalolov, „Mirtemir.“

Sinonimlari

Antonimlari

ОТАШЗАБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

otashzabon
пламенный, прожигающий словом; ◆ otashzabon shoir пламенный поэт.