oyat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-yat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – belgi, nishon; moʻjiza;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
din. Qurʼon suralarining har bir jumlasi, har bir bandi. ◆ Mehroblar tepasiga "xatti shikasta" xati bilan oyat yozilgan. Mirmuhsin, „Ildizlar va yaprokdar.“ ◆ Baʼzilar choʻkkalab oʻtirib olib, oʻzlari bilgan oyatni tilovat qilmoqda. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari.“ ◆ Qurʼoni karimda Od qavmi toʻgʻrisida juda koʻp oyatlar nozil qilingan. Gazetadan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.