oʻqdon
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻq-don
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 ayn. sadoq.
2 Oʻq, patron solib, koʻpincha belga osib yuriladigan charm quticha; patrontash. U [Madamin\ qora toʻni ustidan yelkasiga qadimgi oʻqdoshshrini osgan. P. Tursun, Oʻqi-tuvchi.
- Oʻqson-kamar esk. Sirtiga oʻqlar joy-lashtirish uchun moslangan qayish lenta. ◆ Beliga ham, yelkasidan oshirib koʻkragiga ham keng oʻqdon-kamar taqib olgan qora moʻylov-li, novcha bir odam ona-bolani.. ichkariga yetakladi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
3 maxe. Stvol korobkasining oʻq joy-lanadigan qismi. ◆ Miltiqning oʻqdoni. m Dora Doplon ikkita qirqma beshotar mil-tik,.. ikkita toʻpponchani qoʻyib, oʻqdoshyuri-ni birma-bir koʻzdan kechirib, otishga shay qilib qoʻydi-da.. xurjunlarga joyladi. K. Yashin, Hamza.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎҚДОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.