piqirlamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]pi-qir-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Kulgi yoki yigʻidan oʻzi-ni tuta olmay qolganda, qisqa, past tovush chiqarmoq, piqir etmoq. ◆ Mastura piqirlab kulib yubordi, yana kuldi, yosh boladay oʻzini tutolmay qiqirlar edi. A. Qahhor, „Ming bir jon“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПИҚИРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.