piramon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pi-ra-mon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — atrofida, te-
varak-atrof; doira, aylana] 1 Deraza yoki eshik tepasidagi ganch yoki taxtadan qilin-gan ensiz tokcha. U ◆ derazadan yogʻayotgan qorga, daraxtlarga, deraza piramonida junjib oʻtirgan ikki musichaga tikilardi. Mirmuhsin, „Ildizlar va yaproqlar“ . ◆ Tokchalar va piramonlarning zihlari ganchdan qabartma qilib ishlangan edi. M. Osim, „Oʻtror“ .
2 Boʻgʻot ostidagi boʻsh, ochiq joy. ◆ Ayvon piramoniga xas tashiyotgan bir juft musi-cha supa atrofida beozor aylanib yurardi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПИРАМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.