pitir-pitir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pi-tir—pi-tir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tasv. s. 1 Jon talva-sasidagi keskin, notinch harakat. ◆ Pitir-pitir qilmoq. Toʻrga tushgan bedana pitir-pitir qilardi.
2 koʻchma Tez, shoshilinch yoki bezovta ha-rakat. ◆ Muncha pitir-pitir qilasan.
3 s. t. Oʻrnida tinch turmaydigan; serha-rakat; har narsaga urinadigan. ◆ Pitir-pitir bola. Bu odam muncha pitir-pitir ekan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПИТИР-ПИТИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
pitir-pitir
◆ 1: pitir-pitir qilmoq см. pitirlamoq;
2 беспокойный, суетливый; подвижный, вертлявый.