piyon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pi-yon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
r. pyaniy — mayet, kayfi bor
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Ichkilikdan kayfi oshgan, mayet. ◆ Piyon boʻlmoq. Piyon ulfat — bepoyon kulfat. Maqol. ■■ ◆ Hammadan oldin oʻsmircha gavdali Sulton piyon dikshiab turdi. N. Aminov, „Qahqaha“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПИЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.