piyon

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

pi-yon

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

r. pyaniy — mayet, kayfi bor

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

s. t. Ichkilikdan kayfi oshgan, mayet. ◆ Piyon boʻlmoq. Piyon ulfat bepoyon kulfat. Maqol. ■■ ◆ Hammadan oldin oʻsmircha gavdali Sulton piyon dikshiab turdi. N. Aminov, „Qahqaha“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ПИЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

piyon
разг. пьяный, нетрезвый; ◆ piyon boʻlmoq опьянеть; ◆ piyon qilmoq напоить допьяна; подпоить.