poʻrtana
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
poʻr-ta-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Kuchli dengiz toʻlqini, uzoq davom etadigan dovul, boʻron. ◆ Dengiz poʻrtanasi. ◆ Poʻrtana hamma yerda shovqin-suron koʻtarmoqda. Desantchi kemalar unsiz boʻgʻozga yaqinlashdilar. T. Rustamov, „Mangu jasorat.“ ◆ Keyin Toshkentda ham poʻrtana koʻtarildi! Nihoyat Buxoroda. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik.“
2. koʻchma Tugʻyon, ehtiros. ◆ Sezmakdaman, toʻlmoqdadir paymonang. Oʻt olmoqda yuragingda poʻrtana. E. Oxunova, „Men tongni uygʻotdim.“ ◆ Meylayev gʻazabim poʻrtanasini lommim demay kuzatib turdi. X. Sultonov, „Onamning yurti.“ ◆ Lekin bu – yuragidagi poʻrtana koʻlmakka aylandi, degan gap emas. "Sharq yulduzi".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПЎРТАНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.