poʻsht
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
poʻsht
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
und. s. 1 Odamlarni yoʻldan qochi-rish uchun qilinadigan xitob. ◆ Poʻsht, arava kelyapti!
2 etn. Erkaklar begona hovliga kirgan-larida, ayollarni yashirinish haqida ogoh-lantirish uchun aytiladigan xitob. ◆ Bodombek, poʻsht, deb devor tepasiga chiqdi-yu, qoʻshni hovliga qaramay, osilib qolgan gʻishtni oldi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Eshon, mehmon eshik ochmay turib, otinoyiga qichqirdi: "Poʻsht! Poʻsht!" Bu: "Erkak odam kirayotipti, qo-ching", degan soʻz edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПЎШТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
poʻsht
межд.
1 берегись; посторонись; ◆ poʻsht, arava kelayotir! берегись, едет арба!;
2 ист. закройся (этим окриком мужчины предупреждали женщин, чтобы они закрыли своё лицо); ◆ poʻsht, kishi kelayotir! закройтесь, идёт (посторонний) мужчина!