pochcha
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]poch-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Opaning eri. ◆ Iya, pochcha, qima qilib yuribsiz? S. Ahmad, „Ufq“ . Kichik poch-cham oʻylanib, menga yuzlandi. S. Siyoyev, Yorugʻ-lik. ◆ Sal shirakayf boʻlib oʻtirgan Sodiq-jon allaqanday sirli ish borligini, pochcha-si undan yashirayotganini sezib qoldi. R. Fay-ziy, „Choʻlga bahor keldi“ .
2 esk. Ismlarga qoʻshilib, hurmat maʼ-nosini bildiradi. ◆ Faqirdek bir sodda mul-loning oʻrus zabonida soʻzlasha bilganimga taajjublandi shekilli, boshdan-oyoq Mah-zum pochchangizni kuzatib chiqdi. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . ◆ Bazzoz pochchaning bekorchi ogʻizga tobi yoʻq edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Ozgina tahammul qilsin-chi, bek pochcha. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
3 shv. Oʻzidan kattalarga murojaat shakli.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПОЧЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.