pochcha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

poch-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Opaning eri. ◆ Iya, pochcha, qima qilib yuribsiz? S. Ahmad, „Ufq“ . Kichik poch-cham oʻylanib, menga yuzlandi. S. Siyoyev, Yorugʻ-lik. ◆ Sal shirakayf boʻlib oʻtirgan Sodiq-jon allaqanday sirli ish borligini, pochcha-si undan yashirayotganini sezib qoldi. R. Fay-ziy, „Choʻlga bahor keldi“ .

2 esk. Ismlarga qoʻshilib, hurmat maʼ-nosini bildiradi. ◆ Faqirdek bir sodda mul-loning oʻrus zabonida soʻzlasha bilganimga taajjublandi shekilli, boshdan-oyoq Mah-zum pochchangizni kuzatib chiqdi. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . ◆ Bazzoz pochchaning bekorchi ogʻizga tobi yoʻq edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Ozgina tahammul qilsin-chi, bek pochcha. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

3 shv. Oʻzidan kattalarga murojaat shakli.

Sinonimlari

Yezna, Jezna

Antonimlari

ПОЧЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pochcha
1 зять (муж старшей сестры);
2 деверь (старший брат мужа);
3 слово, употреблявшееся при почтительном обращении, напр. ◆  domla pochcha, boy pochcha, sud pochcha и т. п.