podachi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

po-da-chi

Etimologiyasi

PODACHI Bu ot oʻzbek tilida 'yirik chorva mollarining birga öoqiladigan toʻdasi' maʼnosini anglatadigan tojikcha poda otidan (ТжРС 308) -chi qoʻshimchasi bilan yasalgan boʻlib, 'yirik chorva mollarini keng utloqsa boqadigan kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL,    I,    594).    Bu otdan oʻzbek tilida podachilik mavhum oti yasalgan    ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Podani haydab olib yuruvchi, poda boquvchi. ◆ Maktabga keldim. Hech kim yoʻq. Bir payt Qodir podachining kichkina nevarasi kelib qoldi. Sh. Xolmirzayev, „Ogʻir tosh koʻchsa“ . ◆ Hamma balo-qazoga balogardon — biz: bugun oʻqituvchi kelib doʻq uradi, ertaga podachi gavron koʻtarib keladi. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Podachi yoʻq. Har yili bahorda unga elanib, bunga elanib, kunimiz oʻtadi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ .

Antonimlari

ПОДАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

podachi
пастух; // пастушеский, пастуший; ◆ podachi bola пастушок, подпасок; ◆ podachi ayol пастушка; ◆ podachining qizi дочь пастуха; ◆ podachining oshi см. osh I 2.