podshohlik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pod-shoh-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Podsho(h)ga xos xis-lat, xatti-harakat; podsho unvoni. ◆ Murod-xon taxtda podshohlik dagʻdagʻasini qilib oʻtirdi. "Murodxon" .
2 Shoh qoʻl ostidagi davlat, saltanat. Rus podshohligi qoʻshni boʻlmaganda, amir, bek va ularning mansabdorlari, har holda, tor-tinibroq turardilar. Gʻ. Rasul, Adolat. -Men bir omi odamman, — ◆ dedi mingboshi, — siyo-satingizni bilmayman. Qoʻlimdan kelganicha podshohlikka xizmat qilib keldim. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .
3 Shohga yoki uning qoʻl ostidagi davlat-ga tegishli narsa; xazina. -Pobudchilik-da, taqsir, — dedi oqsoqol butun dehqonlarga eshittirib, — bir necha joʻyak bilan pod-shohlik xazinasi toʻlmaydi ham, boʻshab qol-maydiham. S. Ayniy, Qullar. ◆ Buxoroda oʻlgan har bir hindining moli-puli uz merosxuriga yuborilmay, podshohlik qilinadi. S. Ayniy, „Doxunda“ .
4 koʻchma Umrning eng yaxshi davri. Bolalik — ◆ podshohlik. Maqol . ■■ ◆ Yoshlik bir podshohlik: oʻynagani qoladir shu goʻdaxsshr-ning! A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОДШОҲЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.