pokdomon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pok-do-mon

Etimologiyasi

POKDOMON Bu sifat tojik tilida 'top-toza', 'gard-gubordan xoli' kabi maʼnoni anglatadigan pok sifati bilan (ТжРС, 310) 'etak' maʼnosini anglatadigan doman otidan (ТжРС, 134) tuzilgan boʻlib, oʻzbek tiliga a tovushini o (â) tovushiga almashtirib olingan; 'or-nomusini saqlagan', 'iffatli' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 596).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. z-JjlSL, - etagi, bari toza: gunohsiz, aybsiz; iffatli; sof, halol

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Or-nomusini saqlagan; iffatli, nomusli, halol. ◆ Pokdomon xotin. m ◆ Nahotki shunday pokdomon odamning xonadoni egri koʻchaga kirishga majbur boʻlsa! Pora bersa! Shuhrat, „Umr pogʻonalari“ . ◆ Oʻzini Iskandarga pokdomon qilib koʻrsatmoqchi, shu bahona oqlab olmoqchi ekan-da? "Yoshlik" . ◆ Nahot endi hammasiga sen javob bersang, Axir oʻzing pokdomonmi, shuning oʻzi bas. A. Oripov, „Yillar armoni“ .

Antonimlari

ПОКДОМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pokdomon
книжн. невинный, непорочный, чистый; целомудренный (о человеке); ◆ pokdomon ayol целомудренная женщина.