poklamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]pok-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]kt. Pok, toza qilmoq, tozalamoq. ◆ Munisxon oʻz ustidan ogʻir bir yuk tushganday yayrab ketdi-da, shu ondayoq bu gunohning butun gʻuboridan koʻnglini poklashga shoshildi. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Faqat mehnat odamni har qusurdan poklaydi, mehnat. M. Boboyev, „Goʻzallik istab“ . ◆ U suvpurkagichni aylantirib, vannaxonaning hamma yogʻini orasta yuvib, poklab chiqdi. E. Aʼzam, „Kechikayotgan odam“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПОКЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.