poklamoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pok-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Pok, toza qilmoq, tozalamoq. ◆ Munisxon oʻz ustidan ogʻir bir yuk tushganday yayrab ketdi-da, shu ondayoq bu gunohning butun gʻuboridan koʻnglini poklashga shoshildi. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Faqat mehnat odamni har qusurdan poklaydi, mehnat. M. Boboyev, „Goʻzallik istab“ . ◆ U suvpurkagichni aylantirib, vannaxonaning hamma yogʻini orasta yuvib, poklab chiqdi. E. Aʼzam, „Kechikayotgan odam“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОКЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.