polvon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pol-von

Etimologiyasi

POLVON q. paxdavon
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. (jl jJL / o'^- baquvvat, botir, qahramon, bahodir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Jismoniy jihatdan kuchli, baquvvat kishi; bahodir, pahlavon. ◆ Koʻrsatur oʻz gʻayratin ish uzra, rohat istasa, Roʻzgʻori gullamas, mehnatda polvon boʻlmasa! Habibiy . U ◆ aslida juda koʻrkam va polvon yigit boʻlib, qop-qora, chaqmoq moʻylabi oʻziga juda ham yarashib turardi. Mirmuhsin, «Meʼmor» .

2 Kurash tushadigan sportchi. ◆ Axir bu bola ne-ne polvonlarning belini bukib, yelkasini tuproqqa qorishtirmayapti. S. Ahmad, «Ufq» . ◆ Milliy kurash boʻyicha kecha boʻlib oʻtgan oli-shuvda Abdurayim polvonning yutib chiqqani bekor qilinib, yiqilgan Karim polvon foy-dasiga hal qilindi. S. Ahmad, «Yulduz» . ◆ 73 kilogramm vaznli polvonlar oʻrtasida gilamga chiqqan Rustamjon Umarov., raqiblari ku-ragini yerga tekizib, turnir gʻolibi boʻldi. Gazetadan .

3 s. t. Ekskavator, koʻtargich kran kabi mashinalarga xalqtomonidan berilgan nom. ◆ -Misha, polvoningning tomiri boʻshab, xi-rillab qolmadimi? — deb soʻradi Valentin yetib kelgach. Sh. Gʻulomov, «Azim daryoman debon» .

Antonimlari

ПОЛВОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

polvon (koʻplik polvonlar)

Ruscha _ru

polvon
1 силач, борец (профессиональный);
2 богатырь, силач (прозвище, присоединяемое к именам собственным, напр. ◆ Ahmad polvon, Toji polvon и т. п.);
3 разг. перен. экскаватор, подъёмный кран и некоторые другие большие механизмы.