poraxoʻr

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

po-ra-xoʻr

Etimologiyasi

PORAXOʻR Bu sifat pora otiga (q.) 'eb-ich-' maʼnosini anglatadigan xoʻrdan feʼlining (ТжРС, 434) xoʻr hozirgi zamon asosini qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'pora olishga oʻrgangan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 598). Bu sifatdan oʻzbek tilida poraxoʻrlik mavhum oti yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — pora yeyuvchi,

oluvchi] 1 sft. Pora oladigan, poraga oʻr-gangan. ◆ Poraxoʻr odam, yat Bir poraxoʻr amal-dor amalidan tushib, gʻalati dardga yoʻliqdi. A. Qahhor, „Pora“ . Gʻiyos kallaga oʻxshash pora-xoʻr qozi boʻlar, shu-da? M. Ismoiliy, Far-gona t. o.

2 ot Pora olish bilan shugʻullanuvchi kishi. ◆ Aziz doʻstim, meni emas, avvalo, oʻz nafsi, shuhratini oʻylagan poraxoʻrlarni yoʻqotish kerak. Shukrullo, „Saylanma“ . ◆ "Bu benomus poraxoʻrning poʻstagini endi qoqa-man" degan qatʼiy fikr bilan soʻzini davom ettirdi. S. Ahmad, „Choʻl burguti“ .

Antonimlari

ПОРАХЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

poraxoʻr (koʻplik poraxoʻrlar)

Tillar

• Afrikaanscha: korrupte
• Yavancha: ngrusak
• Makedoncha: корумпирани (korumpirani)
• Malaycha: korup
• Niderlandcha: corrupt
• Ruscha: развращать (razvrashchat')
• Turkcha: rüşvetçi

Ruscha _ru

poraxoʻr
взяточник.