poshshaxon
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]posh-sha-xon
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Xotin-qizlarga murojaatda xurmat yoki erkalatishni bildiradi. ◆ Koʻzimiz toʻrt boʻldi, poshshaxon, baz-mingizga mushtoqmiz, qani, oʻtiring. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 s. t. Eng yaxshi, sara. ◆ Elmurod ham yi-gitlarning poshshaxoni-da! Mayli, ikkovi qovushsin. Shuxrat, „Shinelli yillar“ . ◆ -Husnda tengi yoʻq. Qizlarning poshshaxoni. -Bilar ekansiz, hazratim. Oʻzi ham oʻn yettidan oʻn sakkizga oʻtib turibdi. Mirmuhsin, „Choʻri“ .
poshsho s. t. Podsho(h). Oqposhshoning kumush nishoni bilan koʻtarib yurdi u oʻsha xanjarni. X. Davron, Qaqnus. Uinqilobni ham bilgani yoʻq, biroq "Nekalay poshshoning taxtu tojidan ayrilganidan" xabardor, xolos. K. Yashin, Hamza.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПОШШАХОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
poshshaxon
1 миленькая, дорогая; душечка;
2 перен. разг. замечательный, великолепный; самый лучший, королёк; ◆ qizlarning poshshaxoni несравненная среди девушек, царь-девица; ◆ Elmurod ham yigitlarning poshshaxoni-da! (Шућрат, «Шинелли йиллар») Да ведь и Эльмурад - самый лучший из парней);
3 Пашшахан (имя собств. женское).