poyaki

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

po-ya-ki

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

f. ^"jL.] etn. tar. Chilim koʻtarib yurib, kashandalarga chektirib tirikchilik qilgan kishi. ◆ U vaqtlarda bozorlarda baʼzi kishilar chilim koʻtarib yurar, chekuvchilarga chektirib, biror narsa olardilar. Bunday odamlarni "poyaki" der edilar. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Olma otdim poyakining qizina, Borib tegdi yuragining koʻzina. "Qoʻshikdar" .

Antonimlari

ПОЯКИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

poyaki
ист. человек, так или иначе питавшийся от табака (подачей кальяна, мелкой торговлей табаком).