poyaki
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
po-ya-ki
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
f. ^"jL.] etn. tar. Chilim koʻtarib yurib, kashandalarga chektirib tirikchilik qilgan kishi. ◆ U vaqtlarda bozorlarda baʼzi kishilar chilim koʻtarib yurar, chekuvchilarga chektirib, biror narsa olardilar. Bunday odamlarni "poyaki" der edilar. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Olma otdim poyakining qizina, Borib tegdi yuragining koʻzina. "Qoʻshikdar" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОЯКИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.