poydor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

poy-dor

Etimologiyasi

\f. jl-uL) — mustaqil, barqa-ror, abadiy; asosi bor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Mustahkam asos-ga, zaminga ega boʻlgan, barqaror. ◆ Yurt bu kun ohuday xoʻp ishvakordir. Sir kabi ser-mavjdir, Tomirday poydor. A. Oripov, „Yillar armoni“ . ◆ Zebining bu xursandligi, albat-ta, kuzatgan maqsadiga erishmoq bilangina poydor boʻlardi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .

Antonimlari

ПОЙДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

poydor
устойчивый, непоколебимый, имеющий прочную основу.