poyintar-soyintar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
po-yin-tar—so-yin-tar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Mazmuni bir-biriga qovushmagan, bogʻlanmagan; poyma-poy, maʼnosiz. ◆ Poyintar-soyintar gap. yash Ashurtoy aka kayf aralash nima deyayotganini oʻzi ham yaxshi sezmasdi — poyintar-soyintar gapirardi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ . ◆ Mallayevning poyintar-soyintar tuyulgan gaplaridan bir nima ilgʻamay, asta tashqari chiqdi. "Yoshlik" .
2 s. t. Gandiraklagan, alpon-talpon. Poyintar-soyintar qadam tashlamoq. Poyintar-soyintar yurmoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОЙИНТАР-СОЙИНТАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
poyintar-soyintar
1 сбивчивый, несуразный; путаный, нелогичный; // сбивчиво, непоследовательно; ◆ poyintar-soyintar gap несуразные высказывания, путаные речи; ◆ poyintar-soyintar hikoya qilib bermoq рассказырать путано, непоследовательно;
2 шатаясь, пошатываясь; нетвёрдо; ◆ poyintar-soyintar yurmoq идти пошатываясь, нетвёрдой походкой.