poyloqchi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
poy-loq-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror kimsa, narsa yoki joyni saqlab, qoʻriqlab turadigan, biror xavf yuz berganda, uni daf qilish uchun chora koʻradigan kishi; soqchi. ◆ Bu ham mayli, Komil bilan Inobatning oʻtirganini ayting poyloqchi boʻlib! O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Soqchilar bu yerda poyloqchi boʻlib oʻtirganlaridan juda asabiy edilar. Chunki hozir boshqa gʻoliblar Bobur tarafdor-larining molu mulklarini talon-toroj qilib boyimoqda edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .
2 kam qoʻll. Aygʻoqchi, josus. ◆ Sardor bu-larni Hirot va Tejen yoʻli tomonlariga poyloqchi qilib yuborgan edi. S. Ayniy, „Qullar“ .
3 s. t. Aniq moʻljalga oluvchi; mergan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОЙЛОҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.