poyonsiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

po-yon-siz

Etimologiyasi

POYONSIZ q. poyon ^ POITAXT Bu ot tojik tilida poy otini 'ost' maʼnosi bilan 'hukmdor qabul marosimida oʻtirishi uchun saroy toʻriga oʻrnatilgan, maxsus bezatib ishlangan hashamatli oʻrindiq' maʼnosini anglatadigan taxt otidan (ТжРС, 386) tuzilgan boʻlib (ТжРС, 309), 'davlatning bosh shaxri' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 596). Bu ot asli [pay-ye taxt] shakliga ega boʻlib (ПРС, 88), izofa birikmasiga teng boʻlgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. bepoyon. ◆ Poyonsiz pay-kallar. Poyonsiz yoʻl. Poyonsiz keng choʻl. yash Poyonsiz, hissiz quruq choʻllar gulbogʻlarga aylanadi mehnat qarshisida. Mirtemir, „Asarlar“ . ◆ Azim tajang dahshat toʻla qonli koʻzlari bilan Gʻulomjonga oʻqrayib qaradi. Lekin uning yuzida poyonsiz bir nafrat bor-ligini koʻrib, yuzini qaynatasiga burdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

ПОЁНСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

poyonsiz
= bepoyon.