probka
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
prob-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\r. probka — poʻkak, tiqin < nem. prop
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. poʻkak 1.
2 Butilka va sh. k. idishlarning qopqogʻi; tiqin. ◆ Probkasi otilib, qittak sharob toʻkildi, Ranjima, qiz, dogʻ boʻlmas, shirin gulob toʻkildi. Oʻ. Mirzo . ◆ Shishaning ogʻziga qarab intilgan muz probkani itarib chi-qaradi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmokdar“ .
3 s. t. Elektr saqlagichi; predoxraniteli.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПРОБКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.