progulchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pro-gul-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. Ishga yoki oʻqishga sa-babsiz kelmay qolgan, progul qilgan kishi. ◆ Jonfigʻon oxiri insofga kelib, shu bu yil qishda non zavodiga ishga kiribdi, ammo bir oy ishlashmasdan, progulchi tarzida ishdan haydalibdi. A. Qahhor, „Jonfigʻon“ . ◆ Sifat uchun jiddiy kurash boshlangan joylarda dangasalar va progulchilar kamaydi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПРОГУЛЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
progulchi
прогульщик.