puchak

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pu-chak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. 1 Ichi boʻsh; puch. Pu-

chak shar. Ballon puchak boʻldi.

2 koʻchma Hech narsaga arzimaydigan, qim-mati tushib ketgan; qadrsiz, puch. ◆ [Gʻofir:] Bu yorugʻ dunyoga nima uchun keldik? Nainki muhabbat, doʻstlik, muruvvat, odamgarchilik degan ulugʻ gaplarni bozorga olib chiqsalar, puchak pulga sotsalar! Hamza, „Boy ila xizmatchi“ .

3 koʻchma Asossiz, puch. ◆ U[Mashhadiy] sul-tonlarni, beklarni.. puchak, lekin koʻz qamash-tirgich yaltiroq soʻzlar bilan madh etmoq-qa mohir. Oybek, „Navoiy“ .

4 Qoʻlidan ish kelmaydigan; quruq. ◆ Shunday ulugʻ ishlarda kishilarning saragi sa-rakka, puchagi puchakka chiqadi. Oybek, „O“ . v. shabadalar.

Antonimlari

ПУЧАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

puchak
1 = puch 1;
2 перен. чепуховый, ерундовый; нелепый; ◆ bu qanday puchak soʻz! что за нелепые слова!; ◆ Ammo hozir soʻzingiz puchak; sariq chaqaga arzimaydi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Но вы сейчас говорите нелепые слова; они гроша нестоят; ◆ Shunday ulugʻ ishlarda kishilarning saragi sarakka, puchagi puchakka chiqadi (Ойбек, «О. в. шабадалар») В таких великих делах лучшие люди оказываются с лучшими, плохие - с плохими; ◆ puchak pul 1) монета, не годная к употреблению вследствие какого-либо дефекта; стёршаяся монета; 2) перен. ничего не стоящий; стоящий гроши; ◆ puchak pulga sotmoq продавать за бесценок, за гроши.