puflamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

puf-la-moq

Etimologiyasi

Ikki lab orasidan kuchli bosim bilan havo chiqarmoq, dam urmoq. ◆ Chiroqni puflab oʻchirmoq. Sharni puflab shishirmoq. Xalq puflasa, boʻron boʻlar. Ma-qol . shya Rafiq puflagan edi, [hushtak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

juda qattiq churulladi. Bola benihoyat suyundi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Ergash oʻrnidan turib, chayla burchagida iligʻliq turgan cho-ponini olib, yelkasiga tashladi. Puflab, chiroqni oʻchirayotgan edi, tashqarida motor ovozi eshitildi. "Yoshlik" .

2 Ogʻzidagi narsani oʻpkadan chiqayotgan havo oqimi bilan chiqarib, tuflab tash-lamoq. ◆ Abdumannop ishtaha bilan chaynab turgan goʻshtni puflab tashladi. A. Qahhor, „Ogʻaynilar“ . ◆ U Saidiyning sharbatini soʻrib boʻldi. Endi poʻchogʻini puflab tashlashi ke-rak. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Ogzi kuygan odam qatiqni ham puflab ichadi, degan maqol bor. K. Qahhorova, „Chorak asr hamnafas“ .

Antonimlari

ПУФЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

puflamoq puflamoq

• Turkcha: üflemek

Ruscha _ru

puflamoq
дуть; olovni puflab yondirmoq раздувать ягонь; ◆ changni puflamoq сдувать пыль; shamni puflab oʻchirmoq задувать свечу; samovarni puflab kulini tushirmoq выдувать золу из самовара; pufakni puflab shishirmoq надувать пузырь, резиновый шар; puflab chalinadigan muzika asbobi духовой музыкальный инструмент; puflab tashlamoq выплюнуть; ◆ 

• obdasta puflamoq дуть в кувшин (см. obdasta) для того, чтобы восстановить дыхание (один из способов народной медицины).