qahrli
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qahr-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qaxru gʻazabga toʻlgan, qahr; gʻazab ifodalovchi; gʻazabli. ◆ Asqar polvon cap gʻaygan, kir, lekin qahrli yuzidan terish artdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Mudarrisnin. qahrli vajohati suratni yirtib tash lashdan ham toymasligini koʻrsatar edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .
2 koʻchma Juda ham qattiq, shidsatli, ayovsiz. ◆ Qahrli qish. Qahrli sovuq. m Shu sodda yigitning yuragini zaharlagan qahr-li, mudhish hayotni qargʻadi. Oybek, Navoiy. ◆ Haqiqatan ham kuz etagiyoq qish qahrli kelishidan darak bera boshladi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАҲРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qahrli
1 гневный, разъярённый;
2 очень сильный, неистовый, суровый, безжалостный; ◆ qahrli qish суровая зима.