qat-qat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qat—qat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir necha qavat yoki qatlam-dan iborat boʻlgan; qavat-qavat, qatlam-qatlam. Qat-qat koʻrpalar. n Qat-qat bulutni behol yorib chiqqan quyosh oʻz aksini suvga tushirgan edi. Y. Shamsharov, Oydin koʻllar. ◆ Tokchalar qadimcha — ganchdan ishlan-gan qat-qat katakchalardan iborat. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Qavatlari buklanib ochiladigan yoki shunday yoʻsinda taxlangan. ◆ Oyogʻida shporli yaxshi xrom etik, uning qoʻnjini manglay ajiniday qat-qat qilib, biri ustiga biri-ni qalashtirgan. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
3 koʻchma Qatorlashib taxlanib yotgan; juda koʻp, cheksiz. ◆ Sen oʻqiysan, men ishda, Dilda umidlar qat-qat. Zulfiya . ◆ Doʻstim bilan quvnab, kulishib, Biz qaytamiz, se-vinch/wp qat-qat. X. Saloh .
4 koʻchma kam qoʻll. Takror-takror, qayta-qayta. ◆ Meni butun dunyo tinglasin, Chevar qiz, deb maqtasin qat-qat. Uygʻun . ◆ Umr tilab mard oʻgʻli uchun, Ona qat-qat qarar yulduzga. H. Gʻulom .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАТ-ҚАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.