qichiq
Jump to navigation
Jump to search
Mundarija
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-chiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qichinishga majbur qiladi-gan his-tuygʻu. ◆ Aʼzoyi badanimga qichiq tur-di. Yaraning qichigʻi bosildi. yat Bu hodisa kaptimning sichigʻini ilgari bosib qoʻydi.. Choʻlpon, «Kecha va kunduz» .
2 koʻchma Yengib boʻlmaydigan kuchli xo-hish, istak. Qichigʻini bos(tir)moq.
3 koʻchma Kishini oʻziga tortish, his-siyotini uygʻotish uchun qilinadigan shoʻx harakat, qiliq; noz-ishva, karashma, gʻamza. ◆ -Hiziq, — koʻzlarini qichiq suzib, xotin ga-pira boshladi. Oybek, «Tanlangan asarlar» .
- Qichiq atlas Atlasning shoʻxchan gulli bir turi. ◆ Shu vatst eshik ochilib, juvon kirib keldi. Ustida oʻsha qichiq atlas koʻy-lagi, faqat yengini shimarib qoʻyibdi. S. Anorboyev, «Oqsoy» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.