qichqirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qich-qir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Juda kuchli, jarangli ovoz chiqarmoq; baqirmoq. -Yolgʻon! — ◆ Gʻulomjon dahshatli.. qichqirdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Poyezd qichqirganini eshi-tib, yuragim bir orziqib ketdi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

2 Qattiq ovoz bilan chaqirmoq. ◆ Poyezd-ning ochiq derazasidan kimdir "Abdurahmo-on", deb qichqirdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

3 Chaqirmoq (xoʻrozning tovushi haqida). ◆ Qoʻndoqdagi xoʻroz choʻzib-choʻzib qichqirdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

4 koʻchma Hammaga ovoza qilmoq, jar solmoq. ◆ Masʼul ishchilarning shu chiqishlari toʻgʻrisida gazetalar bir necha haftalar-gacha qichqirdi. A. Qahhor, „Sarob“ .

Xoʻroz hamma joyda bir xil qichqiradi Hamma joyda ahvol birday, degan maʼno-li ibora. ◆ Hamma joyda xoʻroz bir xil qichqiradi, deganlari rost ekan. Bizda ham shunday. "Mushtum" .

qish Yil fasllaridan biri (Oʻrta Osiyoda dekabr, yanvar va fevral oylari-ni oʻz ichiga oladi). Sovuq qish. Qahraton qish. Qishga chidamli navlar (bot.). m Oʻzi-mizning uyimiz. Hatto qishda ham tuvak-larda anqib turadigan rayhonlar esimga tushadi. S. Siyoyev, Yorugʻlik. Erta qishning sovuq nafasi uning dimogʻiga gup etib urdi. I. Rahim, Chin muhabbat.

Antonimlari

ҚИЧҚИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qichqirmoq
1 кричать, выкрикивать; qichqirib kulmoq громко смеяться, хохотать; qichqirib oʻqimoq громко читать; qichqirib gapirmoq громко говорить, выкрикивать; xoʻrozlar qichqirayotir петухи кричат;
2 звать громким голосом; qichqir uni зови его;
2 перен. раструбить, растрезвонить.