qirchillama
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qir-chil-la-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kuch-quvvatga toʻlgan, yetilgan. ◆ Qirchillama yigit. m ◆ Hu ana, ol-dinroqda yoshi ellikdan oshganiga qaramay, haliyam qirchillama yigitday daroz boʻyini tik tutib, Toʻlamat moʻylov ketyapti. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ ..qirchillama yoshning besh-oʻn yili shunga sarf boʻldi. M. Qoʻshjonov, „Diydor“ .
2 koʻchma Avjiga chiqqan, kuchaygan, qah-riga olgan, qattiq (sovuq yoki qish haqida). ◆ Shunday qirchillama sovuqda choʻlga kelish zarurmidi? Y. Muqimov, „Matonatli ki-shilar“ . ◆ Qirchillama qish pallasiuni qishloq-qa olib borish ham qiyin edi. O. Husanov, „Choʻlda“ . ◆ ..qish boʻlgandaham, qirchillama kunida.. tugʻilgan. Sh. Xolmirzayev, „Saylanma“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИРЧИЛЛАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.