qirchillama
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qir-chil-la-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Kuch-quvvatga toʻlgan, yetilgan. ◆ Qirchillama yigit. m ◆ Hu ana, ol-dinroqda yoshi ellikdan oshganiga qaramay, haliyam qirchillama yigitday daroz boʻyini tik tutib, Toʻlamat moʻylov ketyapti. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ ..qirchillama yoshning besh-oʻn yili shunga sarf boʻldi. M. Qoʻshjonov, „Diydor“ .
2 koʻchma Avjiga chiqqan, kuchaygan, qah-riga olgan, qattiq (sovuq yoki qish haqida). ◆ Shunday qirchillama sovuqda choʻlga kelish zarurmidi? Y. Muqimov, „Matonatli ki-shilar“ . ◆ Qirchillama qish pallasiuni qishloq-qa olib borish ham qiyin edi. O. Husanov, „Choʻlda“ . ◆ ..qish boʻlgandaham, qirchillama kunida.. tugʻilgan. Sh. Xolmirzayev, „Saylanma“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚИРЧИЛЛАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.