qirgʻin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qir-gʻin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kishilar koʻplab, yoppasiga qiriladigan, koʻp qon toʻkiladigan urush, jang, bosqin; xunrezlik. ◆ Kirgʻin urush. KⁱRK yil qirgʻin boʻlsa, ajali yetgan oʻladi. Maqol . n ◆ Yigitlarimizga okop qazdiradimi yo miltiq ushlatib, qirgʻinga haydaydimi — bu narsa oqpodshoning ixtiyorida. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Endi avvalgidan battar qirgʻin boʻlishini sezgan bek va navkarlar Andijon qoʻrgʻoniga kirib bekina boshladilar. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

2 Koʻplab oʻlish, qirilish; oʻlat. ◆ Mollarga qirgʻin keldi.

3 koʻchma s.t. Qattiqjanjal; urush.

Qirgʻin solmoq (yoki qilmoq) 1) koʻplab oʻldirmoq, qirmoq. ◆ Hamma qizgʻin kutlaydi Kulib turgan jangchini; Dushmanlarning boshiga Qirgʻin solgan tankchini. 3. Diyor; 2) koʻchma qattiq janjal qilmoq, janjal koʻtarmoq.

Antonimlari

ҚИРҒИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qirgʻin
1 кровопролитие, резня, бойня, побоище; массовое истребление; ◆ qirgʻin quroli оружие массового истребления; ◆ qirq yil qirgʻin boʻlsa, ajali yetgan oʻladi погов. (даже) если сорок лет будет резня, умрёт тот кому суждено умереть; ◆ dushman lashkarlari qirgʻin ga uchradi вражеские войска были истреблены; ◆ qirgʻin qilmoq 1 ) устроить резню; 2) перен. устроить большой скандал; ◆ qirgʻin solmoq поднять шум, устроить крупный скандал;
2 мор, повальная смерть; падёж.