qiziqqon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-ziq-qon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Salga jahli chiqib, tutaqib ketadigan, achchigʻi tez. ◆ Qiziqqon odam, sht Feʼl-atvori jihatidan juda qiziqqon, sal narsaga lov etib.. ingichka ovozini baralla qoʻyib chiyillaydi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
2 kam qoʻll. Yuragida oʻti bor; sergʻayrat. ◆ Urinboy — shijoatli, qiziqqon yigit. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИЗИҚҚОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qiziqqon
1 вспыльчивый, раздражительный; горячий; ◆ qiziqqon odam вспыльчивый человек;
2 очень энергичный, непоседливый; с огоньком.