qizishmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qi-zish-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qizimoq fl. birg. n.
2 Harorati bir oz koʻtarilmoq; qizimoq. ◆ Alimjonning yuragi tez-tez urib, badani qizishdi. K. Rahim, „Shonli avlod“ . ◆ Mehmon-larga shoʻrva bilan aroq tortildi. Iigitlar "qizishib" olishgach, kelin xonadoniga yoʻl olindi. Yu. Rajabiy, „Toʻylar haqida oʻylar“ .
3 Juda qiziqib, astoydil berilmoq. ◆ Davradagilar qizishib ketib, bir-birlari-ga gap maʼqullashar.. ikki gapirib, bir ku-lishar edi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" . ◆ Ket-monni bir meʼyorda chopadi kishi. Undan keyin, charchaguningcha chopma, ayni qizishgan vaqtingda.. dam ol! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
4 Qiziqqonlikka berilmoq; tugaqmoq. ◆ Aʼzamjon oʻjar, sal gapdan qizishib keta-diganlardan edi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Qachon, nima masalada gap ketmasin, Burhonov rais bilan qizishib oʻtirmaydi, yotigʻi bilan tushuntiradi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ -Oʻzi nima gap ? — chol yana qizishib ketdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚИЗИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qizishmoq
возвр. от qizimoq
1 горячиться, выходитьиз себя; вспылить; qizishma, ogʻir boʻl! будь хладнокровен, не горячись!;
2 возгореться.