qoʻnj
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻnj
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Etik, mahsi va sh.k. oyoq kiyim-larining boldirni, ilikni oʻrab turadigan yuqori qismi. ◆ Koʻnji uzun etik. Qoʻnji baland botinka, n ◆ Tursunboy qizil eti-gining qoʻnjini boldirga burma qilib tu-shirib.. olgan edi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Qori etigining qoʻnjidan dandon sopli pichogʻi-ni olib, Oʻrmonjonga berdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎНЖ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.