qoʻqqaymoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻq-qay-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 s. t. Tikkayib, doʻmpa-yib xunuk koʻrinib turmoq; beoʻxshov oʻtir-moq yoki joylashmoq, qoʻnqaymoq. ◆ Joʻralar-ning uyi tepalikda, yakka oʻzi qoʻqqayib tu-radi. F. Musajonov, „Daradagi qishloqsa“ . ◆ Unda-munda qoʻqqaygan eski.. toʻnkalar ham.. yoqimli, jozibador tuyilardi. Oybek, „Qu-yosh qoraymas“ .

2 Tik gʻoʻdayib, qaqqayib turmoq, qaq-qaymoq. ◆ Toʻqsonov oʻz orqasida qoʻqqayib, oʻzi-ni koʻrsatish uchun allaqachondan beri buyruq kutib turgan Dadaboyga qichqirdi: -Oling! Nimaga qarab turibsiz! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

3 ayn. qoʻnqaymoq.

Antonimlari

ҚЎҚҚАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻqqaymoq
= qoʻnqaymoq.