qoʻr-qut

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻr—qut

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Iigʻib, toʻplab, gʻamlab qoʻyil-gan narsa, boylik, zaxira; qut-baraka. ◆ Shu-nisiga suyunamanki, oʻsha vaqtlarda yaxshigi-na roʻzgʻor tuzib, qoʻr-qut orttirgan ekan-miz, bari xalqning koriga yaradi. Oybek, „O“ . v. shabadalar. ◆ Eshon ayaning birdan-bir niyati qoʻlda qolgan qoʻr-qutlarni saqlab qolish, pishib hilvirab turgan eshonni oʻz maskaniga qoʻyib, boyliklariga ega boʻlish. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Hozir eski qoʻr-qutdan bor, lekin yotib yeganga togʻ chidamaydi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .

Antonimlari

ҚЎР-ҚУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻr-qut
накопленное добро, богатство, сокровище; запасы; ◆ otadan qolgan qoʻr-qut богатство, оставшееся от отца.