qoʻr-qut

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qoʻr—qut

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Iigʻib, toʻplab, gʻamlab qoʻyil-gan narsa, boylik, zaxira; qut-baraka. ◆ Shu-nisiga suyunamanki, oʻsha vaqtlarda yaxshigi-na roʻzgʻor tuzib, qoʻr-qut orttirgan ekan-miz, bari xalqning koriga yaradi. Oybek, „O“ . v. shabadalar. ◆ Eshon ayaning birdan-bir niyati qoʻlda qolgan qoʻr-qutlarni saqlab qolish, pishib hilvirab turgan eshonni oʻz maskaniga qoʻyib, boyliklariga ega boʻlish. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Hozir eski qoʻr-qutdan bor, lekin yotib yeganga togʻ chidamaydi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚЎР-ҚУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

qoʻr-qut
накопленное добро, богатство, сокровище; запасы; ◆ otadan qolgan qoʻr-qut богатство, оставшееся от отца.