qochiriq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qo-chi-riq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

ayn. qochirim 1, 2. ◆ Sherbek-ning nimaga qochiriq qilayotganini payqab qolgan Jalil qah-qah urib kulib yubordi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Gohida yigitlar ham kelib qoʻshilib, askiya, qochiriqlar boshlanar-di. F. Musajonov, „Huri“ . Bu

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

◆ Qochiriq gap Boʻronboyning suyak-suyaklarigacha zirqiratib yubordi. M. Nazarov, „Oltin boshoq ishqida“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚОЧИРИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

qochiriq

Ruscha ru

qochiriq
◆ = qochirim; qochiriq gap 1) острота; 2) намёк.