qoqinmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-qin-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoqmoq fl. oʻzl. n. ◆ Toʻr-qovoq ichida eski tullak ham Qoqindi, choʻ-qindi, sayrab bir nafas. Gʻ. Gʻulom . ◆ Ot butun gavdasini silkib qoqindi-da, chuqur nafas olib ihradi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

2 ayn. qoqilmoq 2. Koʻkka qaragan qoqi-nar. Maqol. ◆ Otning toʻrt oyogʻi boʻlsa-da, qoqinadi. Maqol . n ◆ Sodiq mingboshi deh-qonning tarvuziga qoqinib ketdi. A. Muxtor, „Tong bilan uchrashuv“ .

3 koʻchma ayn. qoqilmoq II 2. ◆ Bilimsiz kishi qorongʻida adashib yurgan odamga oʻxshay-di. Bunday odam tez qoqinadi. M. Joʻra, „Kuyoshdan nur emganlar“ . ◆ Aliqul uzoq umrida bir emas, bir necha qoqinib, bir necha yiqil-di. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .

Antonimlari

ҚОҚИНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

qoqinmoq qoqinmoq

OʻTIL

Ruscha _ru

qoqinmoq
возвр. от qoqmoq
1 спотыкаться; qoqinib yiqilmoq споткнуться и упасть; otning toʻrt oyogʻi boʻlsa-da qoqinadi посл. лошадь о четырёх ногах, и та спотыкается;
2 отряхиваться, встряхиваться; стряхивать с себя что-либо; ◆ qushday qoqinmoq отряхиваться, как птица;
3 запинаться;
4 затрудняться (в чем-л.); испытывать затруднение (в чем-л.).