qoqishtirmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qo-qish-tir-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Hech qoldirmay, bor-yoʻgʻini yigʻishtirmoq, toʻplamoq, qirish-tirmoq. ◆ Bundan uch yilcha oldin, Qirmizxonni qoʻrqitib, otpuska pulini qoqishtirib ol-gani esiga tushdi-da, oʻz-oʻzidan qizarib ketdi.. Er boʻlib, bir tiyin berish u yoqda tursin, qoʻlidagini ham qoqishtirib oladi. N. Aminov, „Qahqaha“ . ◆ Haydar.. muyulishga yetmay, stipendiyasidan qolgan bor-yoʻq pulini qoqishtirib, shofyorga berdi-da, oʻzi yotoqqa qarab piyoda ketdi. S. Ahmad, „Oydin kechalar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚОҚИШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qoqishtirmoq
1 = qirishtirmoq;
2 сколачивать, смастерить.