qoyil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-yil

Etimologiyasi

|fl. JiUa — aytuvchi, soʻzlovchi, gapiruvchi; hikoya, naql qiluvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Zavq-lanib yoki tan berib, ofarin oʻqishga, ta-sanno aytishga arzirli. ◆ Qoyil ish. Qoyil odam, shsh Belim qisib, qovurgʻamni shishir-ding, Doʻstim, sening zoʻrligingga qoyilman. "Alpomish" .

Qoyil qilmoq 1) ishni oʻrniga qoʻyib, zavq bagʻishlamoq, mahliyo qilmoq, hayratga solmoq, tan berishga majbur qilmoq. ◆ Zagʻchakoʻz.. bir misol bilan hammani qoyil qilmoqchi boʻldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi; 2) mahorat bilan bajarmoq, oʻrniga qoʻymoq; oʻrinlatmoq, boplamoq“ . ◆ [Marasul:] Xolam ruschani ham qoyil qiladilar. A. Qahhor, „Ogriq tishlar“ . Qoyil qoldirmoq ayn. qoyil qilmoq 1. Qoyil qolmoq (yoki boʻlmoq) Zavq olib yoki tan berib, ofarin oʻqimoq, ta-sanno aytmoq. ◆ Bu ishga barcha qoyil qolmoq-da. tm Qovun soʻyildi. Smirnov xuddi acaji-ning rangiga va taʼmiga oʻxshash bir karchni ogʻziga soldi-yu, mazasiga qoyil boʻldi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .

2 und. s. Ofarin, tasanno. ◆ Qoyil! Qoyil! Obbo siz-e! Zoʻr ekansiz-ku, jigar. "Guldasta" .

Antonimlari

ҚОЙИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Rumincha: bine făcut
• Turkcha: aferin

Ruscha _ru

qoyil
1 достойный восхищения, восхитительный, превосходный, отменный; ◆ qoyil ish превосходное дело;
2 восхищённый (чем-л.), отдающий дань, воздающий должное (чему-л.); ◆ qoyilman я восхищён, я в восторге; ◆ qoyil qilmoq или ◆  qoyil maqom qilmoq 1) сделать, исполнить (что-л.) мастерски, превосходно, отменно; 2) привести в восторг, в восхищение (кого-л.); ◆ qoyil boʻlmoq (или qolmoq) восхищаться, приходить в восторг, в восхищение; отдать дань, воздать должное; ◆ qoyil qoldirmoq приводить в восхищение, в восторг;
3 межд. браво, молодец.