qozi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-zi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. قَاضٍ — ijrochi, amalga oshi-ruvchi; hukm chiqaruvchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Musulmon davlatlarida hukmdor tomonidan tayin-lanib, shariat asosida sud vazifasini ba-jaruvchi, sudya, sharʼiy mahkama raisi. ◆ [Toʻraxon:] Indab qayerga boraman? Qoziga arz qilamanmi? M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Zaynabning jununi qozilar va tabiblar tarafidan ham tasdiq etilgach, uning us-tidagi jazo koʻtarildi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Mulla Sharofiddinning muhri bor bu vasiqalarda.. Mullajon qozining muhri bor! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОЗИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qozi
ист. казий (судья, судивший по законам шариата); ◆ qozi kalon верховный казий главный судья (следующий за шейх-уль-исламом чин в Бухарском-ханстве; см. shayx-ulislom).