qozi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-zi

Etimologiyasi

a. قَاضٍ — ijrochi, amalga oshi-ruvchi; hukm chiqaruvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Musulmon davlatlarida hukmdor tomonidan tayin-lanib, shariat asosida sud vazifasini ba-jaruvchi, sudya, sharʼiy mahkama raisi. ◆ [Toʻraxon:] Indab qayerga boraman? Qoziga arz qilamanmi? M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Zaynabning jununi qozilar va tabiblar tarafidan ham tasdiq etilgach, uning us-tidagi jazo koʻtarildi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Mulla Sharofiddinning muhri bor bu vasiqalarda.. Mullajon qozining muhri bor! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Antonimlari

ҚОЗИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qozi
ист. казий (судья, судивший по законам шариата); ◆ qozi kalon верховный казий главный судья (следующий за шейх-уль-исламом чин в Бухарском-ханстве; см. shayx-ulislom).