qozilik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-zi-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qoziga xos ish, vazifa, lavozim. Qurbonniyoz togʻam, qozi Abdulvo-hid qoziligini tashlab ketgandan keyin, mulozimlikni tark qilib, paxtakashlikka kirishgan. S. Ayniy, Esdaliklar.
2 s. t. Oraga tushib, kimsalar oʻrtasidagi janjalni bartaraf qilish; hakamlik. ◆ Stu-dentlar ongli odamlar boʻlgani uchun, dehqon-lar ularga ishonar.. janjalli masalalar chiqib qolganida, qozilikka chaqirishar edi. H. Tursunqulov, „Hayotim qissasi“ .
- Qozilik qilmoq s. t. Qozilikka xos ish-vazifani ado etmoq. ◆ Afandi qozilik qilib turganda, undan birov: -Afandi, sizning qan-cha doʻstingiz bor? — deb soʻrabdi. "Sharq yul-duzi" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОЗИЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.