qur

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qur

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

I 1 Ish-harakatning takrorlanish sonini bildiradi; marta, dafʼa, topqir. ◆ Sen ketganingdan keyin bir-ikki qur xoʻja-yinning oshnalari mehmon boʻlib kelishdi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . [ Gʻulomjon

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

◆ Hovlini yana bir qur koʻzdan kechirib, pastga tushdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Ukam imorat qu-rayotuvdi.. bir qur xabar ham olmadingiz. N. Aminov, „Yolgʻonchi farishtalar“ .

2 Davra; partiya, gal (baʼzi oʻyinlarda). ◆ Mayli, ikki qur oʻynayman-da, ketaman. S. Nurov, „Maysalarni ayoz urmaydi“ .

3 Guruh, davra. ◆ Yagʻrin tashlab, yelvagay, magʻrur, beparvo, Bir qur yigitlar kelar, yengil xuddi par. Gʻ. Gʻulom . ◆ Samadlar kirib oʻtirgandan buyon uch qur yangi mehmonlar kelib ketgan. Gʻ. Gʻulom, „Yodgor“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qur

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

II Tovuqsimonlar turkumiga mansub, oʻrmonda yashaydigan, ov qilinadigan qush.

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qur

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

III ayn. quray. ◆ Choʻponlar qur-hayt-lab qoʻyni haydagan. "Alpomish" .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qur

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

IV taql. s. Baqa, turna kabilarning sayrashiga oʻxshash tovushni bildiradi. ◆ ..turnalarning mayin qur-qurlari osmon gumbazida ajib aks sado beradi. "Yoshlik" .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qur

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

V Davra; davra oʻrtasidagi joy, maydon. ◆ Kurash qilib yenggan, yiqqanlar, Pol-von boʻlib qurga chiqqashtr. E. Rahim .
Qur tortmoq Davra qurmoq, davrada bir-ga oʻtirmoq. ◆ Narida qur tortgan ikki yi-gitning gaplarini chala-yarim eshitdi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oq uycha“ . ◆ Chilbir choʻ-liga, Oyna koʻliga tomoshabin toʻlib, rasta-rasta, dasta-dasta qur tortib oʻtirdi. "Alpomish" .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

qur I
кон, партия (в какой-л. игре).

qur II
тетерев.

qur III
возглас, которым понукают овец.

qur IV
= qur-qur.

qur V
круг, окружение.