quvmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]quv-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]QUV- 'biror yerdan ketishga majbur qil-', 'etib olish uchun orqasidan yugur-'. Ilon h u v s a, yoʻlga hoch, tuya h u v s a, oʻrga hoch (Maqol). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl asli qov—
tarzida talaffuz qilingan (ДС, 461), quv— shakli keyinroq yuzaga kelgan (ДС, 475).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yetib yoki tutib olish uchun orqasidan yugurmoq, quvlamoq. ◆ Kiyik quv-gan quyonni payqamas. Maqol . ◆ Ilon quvsa, yoʻlga qoch, tuya quvsa, oʻrga qoch! Maqol . ◆ shsh Quvgan dushmanimni qoʻlga tushirdim. "Ma-likai ayyor" . ◆ Olmazorga yetganida, kimdir ortidan quvibetdi. M. M . Doʻst, Lolazor.
2 Biror joy-makondan majburlab ket-kazmoq (joʻnatmoq); haydamoq. ◆ Momo qoʻliga kaltak olib, bolalarni quvibdi. "Ertak-lar" . /◆ Juman:] Bechora bolalarni issiq in-laridan quvib chiqarganlaring ham yetar, taxtada nima gunoh? Yoqma! M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Shiddatli shturm natijasi-da dushman mudofaa marralaridan quvib chiqarildi. N. Safarov, „Jangchi shoir“ .
3 koʻchma Mansab, lavozim va shu kabilardan chetlatmoq, boʻshatmoq, haydamoq. ◆ Biroq can fursat oʻtmay, hokim toʻra tilmochni ishdan quvdi. S. Ahmad, „Hukm“ .
4 koʻchma Yoʻq qilmoq; haydamoq. ◆ Tashvish qiz bolaning husnini olarkan, shoʻxligini ham, ovozidagi latofatini ham quvarkan. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Koʻzga ajibravshashshk baxsh etuvchi yashil koʻkatlar tarovati.. kechadan beri gʻamnok dilini erkalab, koʻksidagi ranju alamni quvgandek boʻlardi. S. Siyoyev, „Avaz“ .
5 koʻchma Hayoti, ish-faoliyatida biror yoʻl-yoʻriq, usul va shu kabilarga qattiq amal qilmoq; biror ish-amalni qattiq tutmoq, unga berilmoq. ◆ Xaliljon ham akalarining yoʻlini quvdi: maktabda oʻqib turib.. avia-klubga qatnadi. S. Akbarov, „Otaning xayol-lari“ . -U ◆ faqat oxiratni deb yashagan, umr boʻyi savob quvgan, — dedi chol. A. Muqimov, „Qopqon“ . ◆ Joningda qasding bormi, muncha aroqni quvmasang. "Mushtum" .
6 koʻchma s.t. Yurib-yelmoq (piyoda yoki ulov bilan). ◆ Telpagini yelviratib, Oʻzbak-larni dalviratib, Urganch elga quvib yetdik. "Yusuf va Ahmad" . ◆ Koʻp yerlarni men axtar-dim ot quvib, Hech koʻrmadim Asad Shodmon qorasin. "Malikai ayyor" .
- Iz quvmoq Izidan taʼqib qilmoq. ◆ Qoʻr-boshilar ichidan qochib, mening orqamdan iz quvib kelgansan.. Gʻayratiy, „Unutilmas kunlar“ . ◆ Bolta muallim boshliq yetti-sakkiz chogʻli yigit izlaridan quvib kelar.. N. Nor-qobilov, „Toʻqnashuv“ . Ketidan (yoki orqasi-dan) quvmoq ayn. kuvmoq 5. ◆ Mol-dunyo orqa-sidan quvmoq. Foyda ketidan quvmoq. n ◆ Soxta shuhrat ketidan quvib, aldamchilik bilan shugʻullangan shaxslar qilmishlariga yarasha qattiq jazolanishi lozim. Gazetadan .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚУВМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
quvmoq
1 гнаться (за кем-чем-л.); преследовать (кого-чего-л.); ◆ iz quvmoq гнаться (за кем-л.), преследовать (кого-л.) идя по следам; quvib yetmoq догнать; quvib yetmoq va oʻzib ketmoq догнать и перегнать; ◆ shuhrat ketidan quvmoq гнаться за славой; mototsikl yel quvib ketdi мотоцикл помчался как ветер;
2 гонять, гнать, прогонять, выгонять, изгонять.