quvonchiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qu-von-chiq

Etimologiyasi

QUVONCHIQ 'biroz xursand qiladigan, koʻnglini koʻtaradigan kimsa yoki narsa'. Uning quvonchigʻi — yolgiz farzandi. Bu soʻz eski oʻzbek tilida quvanch otiga kichraytirish maʼnosini ifodalovchi -(ï)q qoʻ-shimchasini qoʻshib hosil qilingan; keyinchalik a unlisi â unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: quvanch +ïq = quvanchïq > quvânchiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Kishiga quvonch, shod-lik bagʻishlaydigan, koʻnglini koʻtaradigan, xursand qiladigan eng aziz kimsa, narsa. Tohirjon mening ovunchogʻim, otasining qu-vonchigʻi boʻlib qoldi, uni ardoqlab oʻstira boshladik. M. Joʻra, Iztirob.

Antonimlari

ҚУВОНЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

quvonchiq
радостный, весёлый; // радость; sen mening quvonchigʻimsan ты моя радость.