quvonchiq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qu-von-chiq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]QUVONCHIQ 'biroz xursand qiladigan, koʻnglini koʻtaradigan kimsa yoki narsa'. Uning quvonchigʻi — yolgiz farzandi. Bu soʻz eski oʻzbek tilida quvanch otiga kichraytirish maʼnosini ifodalovchi -(ï)q qoʻ-shimchasini qoʻshib hosil qilingan; keyinchalik a unlisi â unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: quvanch +ïq = quvanchïq > quvânchiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]shv. Kishiga quvonch, shod-lik bagʻishlaydigan, koʻnglini koʻtaradigan, xursand qiladigan eng aziz kimsa, narsa. Tohirjon mening ovunchogʻim, otasining qu-vonchigʻi boʻlib qoldi, uni ardoqlab oʻstira boshladik. M. Joʻra, Iztirob.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚУВОНЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.