quzgʻun
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]quz-gʻun
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 zool. Qargʻasimonlar oilasi-ga mansub, har qanday narsani ham yeyave-radigan, oʻlimtikxoʻr oʻtroq qush. ◆ Bogʻda bur-gut, lochin, qarchigʻay, quzgʻundan tortib to toʻtiqushgacha tomosha qilindi. N. Nazarov, „Zamon“ . ◆ Son-sanoqsiz quzgʻunlar va sirtlon-lar oʻliklar ustida bazm qurmoqda. V. Mu-rodov, „Sherlar bilan yuzma-yuz“ .
2 koʻchma (odatda, koʻpl. shaklida — quz-gunlar) Shu qushga nisbat berilib, har qan-day razillik, ifloslikdan qaytmaydigan yaramas, jirkanch shaxslarga nisbatan qoʻl-lanadi. ◆ Mana endi qiz atrofida Olaxoʻja-ning quzgʻunlari ashganishib qolibdi.. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚУЗҒУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.