rabbano
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
rab-ba-no
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — bizning rabbimiz
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
din. Bizning rabbimiz, tangrimiz, xudomiz. ◆ Suyganim oldimga keldi, Rabbanodan oʻrgilay. "Qoʻshiqlar" . ◆ Biroʻziga sigʻinib, Rabbano, deb junadi. "Oysuluv" .
- Rabbano boʻlmoq Parvona boʻlmoq, ay-lanib oʻrgilmoq. U yoz boʻyi Mansur uchun ataylab yalpiz, "sariqbosh", isiriq, yana allaqanaqa giyohlarni yigʻib yurar, "ih" desa, hozir undan ayrilib qolayotganday, boshida ming rabbanno boʻlardi. Oʻ. Hoshimov, Qalbingga quloq sol.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАББАНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.