rahba

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

rah-ba

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — boʻsh joy, kenglik; may-

don; hovli] shv. 1 Ochiq keng maydon, dala. ◆ Xolboʻta boshini koʻtarganda, Saidmurod oʻq uzdi.. Narigi tomondagi rahbada choʻzilib yotishgan Komil bilan Hamid sapchib turishdi va darrov nima gap-soʻzligini fahmlab, Said-murodga tailanishdi. "Yoshlik" .

2 Masjid hovlisi (xonaqoh va koʻcha eshiklari oʻrtasidagi maydon). ◆ Undan rahba-ga ham eshik boʻlib, tashqaridan odamlarning past-baland ovozlari eshitilib turardi. E. Samandar, „Tangri qudugʻi“ .

Antonimlari

РАҲБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.